Anna Lee Fisher werd geboren op 24 augus­tus 1949 in New York City en opge­groeid in San Pedro, Californië, dat zij als haar geboorteplaats beschouwt.

Anna Fisher is een Amerikaanse chemi­cus, spoedeisende hul­parts en voor­ma­lig NASA-astro­naut. Als moed­er van twee kinderen, werd ze in 1984 de eerste moed­er in de ruimte. Tijdens haar NASA-car­rière was ze betrokken bij drie grote pro­gram­ma’s: de Space Shuttle, het inter­na­tionale ruimtes­ta­tion en het ruimte­vaar­tu­ig Orion.

Anna Fisher werd in jan­u­ari 1978 ges­e­lecteerd als kan­di­daat-astro­naut. In augus­tus 1979 voltooide ze haar oplei­d­ings- en eval­u­atiepe­ri­ode en kwam ze in aan­merk­ing voor een opdracht als missiespe­cial­ist bij de beman­nin­gen van de Space Shuttle.

Na het basis­train­ing­spro­gram­ma van een jaar, omvat­ten Fisher’s eerste NASA-missies (pre-STS‑1 tot en met STS‑4) de ontwik­kel­ing en het testen van de Canadarm Remote Manipulator (RMS) – gewoon­lijk de ​“rob­o­tarm” van de shut­tle genoemd, en van nood­pro­ce­dures voor ruimte­wan­delin­gen, voor laad­deuren, reparaties. Bij het Shuttle Avionics Integration Laboratory (SAIL) beo­ordeelde ze de vereis­ten en test­pro­ce­dures voor opsti­jging en in-orbit oper­aties, en deed ze eval­u­atie en ontwik­kel­ing­stests voor STS‑2, STS‑3 en STS‑4.

Als een van de eerste vrouwelijke astro­naut­en hielp ze bij het ontwer­pen van een ruimtepak op maat van de vrouwelijke anatomie.

Uiteindelijk vloog ze eind 1984 op STS-51‑A aan boord van Discovery. De missie zette twee satel­li­eten in en her­stelde twee andere die in ongeschik­te banen waren geplaatst van­wege het slecht func­tioneren van hun start­mo­toren (zie missie STS-41‑B).

Ze werd aangesteld als missiespe­cial­ist op STS-61‑H voor het ongeluk met de Space Shuttle Challenger gebeurde. Na het ongeval werd ze toegewezen aan de afdel­ing Operations Planning om te werken aan train­ings- en vlucht­gegevens­be­standen ter onder­s­te­un­ing van de terug­keer naar de vlucht en het inter­na­tionale ruimtes­ta­tion. In 1989 kreeg Anna haar tweede kind en nam ze 7 jaar verlof. Ze keerde terug naar haar NASA-job in jan­u­ari 1996, en was hoofd van de afdel­ing Operations Planning van juni 1997 tot juni 1998. Na een reor­gan­isatie van het NASA Astronaut Office werd ze van juni 1998 tot juni 1999 benoemd tot Operations/​Training Assistant van de afdel­ing Ruimtestation. Daarna was ze hoofd van de ISS afdel­ing van het Astronaut Office, met ver­ant­wo­ordelijkheid over 40 – 50 astro­naut­en en onder­s­te­unende inge­nieurs. Na die opdracht werk­te ze als een ISS Capcom in Mission Control en ver­vol­gens bij de ontwik­kel­ing van dis­plays voor de Orion-capsule.

Anna ging in april 2017 met pen­sioen na 36 jaar en 9 maan­den dienst bij NASA.

Bronnen
Foto
www​.col​lege​.ucla​.edu
Tekst
www​.nasa​.gov
Wikipedia