Charles F. Bolden Jr. is een NASA-astronaut en 12e beheerder van de National Aeronautics and Space Administration.
Eerst als generaal-majoor van het Korps Mariniers en vervolgens als NASA beheerderdirecteur, heeft Charles F. Bolden Jr. zijn leven gewijd in dienst van de Verenigde Staten, en heeft hij bijgedragen aan de veiligheid en, welvaart, en aan de leidende inspanningen van de natie om het universum te verkennen en onze kwetsbare planeet beter te begrijpen.
In 2009 benoemde president Barack Obama Bolden tot de 12e NASA directeur. Hij was de tweede astronaut die deze positie bekleedde. Terwijl hij NASA leidde, hield Bolden toezicht op de overgang van het spaceshuttle-systeem naar een nieuw tijdperk van verkenning, volledig gericht op het International Space Station (ISS) en de ontwikkeling van luchtvaarttechnologie.
Bolden leidde de ontwikkeling van het Space Launch System en de Orion Crew Capsule. Hij hield ook toezicht op de verschuiving naar commerciële ruimte-initiatieven die de bevoorrading van het ISS afhandelden. Hij creëerde NASA’s Space Technology Mission Directorate, verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de technologie die toekomstige verkenningsmissies succesvol zal maken. Bolden’s ambtstermijn omvatte de triomf van de landing van de Mars Curiosity Rover, het succes van de Juno-missie die ons helpt de planeet Jupiter beter te begrijpen, de toename van het aantal satellieten dat belast is met aardobservatietaken, en de voortgang naar de lancering in december 2021 van de James Webb ruimtetelescoop. De eerste “A” in NASA staat voor Aeronautics, en Bolden heeft zijn aandacht dan ook gericht op NASA’s luchtvaartprogramma’s en het doel van het agentschap om vliegtuigen te ontwikkelen die sneller, verder, stiller en groener kunnen reizen dan ooit tevoren.
Tijdens zijn carrière als NASA-astronaut vloog Bolden op vier spaceshuttle-missies, waarbij hij meer dan 680 uur in de ruimte verbleef. Hij bestuurde Space Shuttle Columbia in 1986 (STS-61C) en Space Shuttle Discovery in 1990 (STS-31) — de missie die de Hubble Space Telescope ontplooide. Hij diende ook als Mission Commander op Space Shuttle Atlantis in 1992 (STS-45), en Space Shuttle Discovery in 1994 (STS-60). Bolden was ook hoofd van de veiligheidsafdeling van NASA in het Johnson Space Center in de nasleep van de ramp met de Space Shuttle Challenger in 1986.
Bolden had eveneens een lange en indrukwekkende militaire carrière. Afgestudeerd aan de U.S. Naval Academy, voerde hij meer dan 100 gevechtsmissies uit tijdens de oorlog in Vietnam. Later diende hij als testpiloot voor de directoraten Systems Engineering en Strike Aircraft Test van het Naval Air Test Center. Na het voltooien van zijn dienst als astronaut in 1994, diende hij als assistent-commandant van de Midshipmen aan de Naval Academy en in 1998 als bevelvoerend generaal van de marine-expeditiemacht verbonden aan Operatie Desert Thunder in Koeweit. Hij was voor het laatst bevelvoerend generaal van de 3rd Marine Aircraft Wing op het Marine Corps Air Station Miramar, Californië, voordat hij met pensioen ging bij het Marine Corps.
Bolden heeft een Master of Science-graad in systeembeheer van de University of Southern California. Zijn eerdere onderscheidingen omvatten de Defense Distinguished Service Medal, de Defense Superior Service Medal, de Distinguished Flying Cross, Air Medal, drie NASA Exceptional Service Medals en vier NASA Space Flight-medailles. Hij ontving de Rotary National Space Trophy in 2014, de Wright Brothers Memorial Trophy in 2020 en heeft eredoctoraten van tal van instellingen voor hoger onderwijs. Hij werd ingewijd in de U.S Astronaut Hall of Fame in 2006 en de National Aviation Hall of Fame in 2016. Hij diende als een U.S. Department of State Science Envoy for Space van 2018 – 2019.
Vandaag de dag is Charles Bolden de oprichter en CEO Emeritus van The Charles F. Bolden Group LLC, een klein bedrijf gespecialiseerd in ruimte- en ruimtevaartexploratie, nationale veiligheid, leiderschap, onderwijs (STEM) en gezondheidsinitiatieven.
Charles Bolden ontving in het jaar 2012 een Doctoraat Honoris Causa van de Universiteit Luik.
Bronnen
Foto
www.flyingmag.com
Tekst
www.nasa.gov